Post Category → Verenigde Staten

Alternatief mediadieet voor Amerikawatchers?

Grappige tweet na het bizarre schouwspel van het debat tussen Biden en die andere deze nacht. ” Dan slaapt ne mens al eens uit na het Biden/Trump debat, blijkt er ineens een Belgische regering te zijn. ” (@mschenk).

En een zeer goede suggestie van trouwe lezer Alexander Van de Rostyne. Ik citeer zijn mails:

In het kader van de verkiezingen in de US volg ik nu vooral de ‘mood’ van USAToday, een beetje het amerikaanse ‘het laatste nieuws’ .
Ik weet voor wie NYT publiek zal stemmen, ook de FOX fans. De thermometer van de swingers/hesitators zitten waarschijnlijk (mijn inschatting) bij USAToday. Het zou goed kunnen zijn dat een pak van dat publiek 4 jaar geleden uit trouw aan de republikeinen Trump het voordeel van de twijfel hebben gegeven, en nu eerder het nadeel van de twijfel.
De toon van de krant gaat alvast in die richting, is veel minder opiniërenden activistisch dan NYT, maar in de rapportering gaan ze duidelijk tegen Trump in.
Hier een voorbeeld: Fact check Jill Biden won’t require Americans to learn Spanish.
Dagelijks even klikken op https://eu.usatoday.com (slechte site wel).

En:

Ik volg ook af en toe het nieuws in Alabama, een toch hartstochtelijke redneck state, al 40 jaar Republikeins en in 2016 won Trump met 2 tegen 1 van Clinton. 
Daar waar USAToday mijn ‘man met de pet’ thermometer is, is Alabama een thermometer voor hoe overtuigde Republikeinen al dan niet blijven meegaan in het Trumpisme. 
In Alabama News valt tot nu toe op dat ze redactioneel niet echt  pro Trump zijn. Of dit een shift is met het verleden weet ik niet, want toen las ik dat nog niet. De site is wel als ‘centrum rechts bias’ gelabeled.
Ook tekenend: er staat vandaag een poll over wie het debat van gisteren gewonnen heeft,  51.4% vind dat dat Trump was, maar gezien de kleur van die staat is dat een pak minder dan zijn kiesbasis.
Ik blijf bij mijn stelling dat Trump gaat verliezen.

We lachen met Amerikanen omdat ze weinig weten over Europa en als ze al iets weten, verkrijgen ze hun nieuws via een beperkte lens. Maar ik denk dat dat omgekeerd ook vaak het geval is. Wie het nieuws en de opinie in de VS volgt hier in Europa, doet dat toch meestal via de “traditionele” kanalen zoals New York Times, Washington Post, CNN e.d. (guilty). Na het debat deze nacht hebben we gezien dat die, zacht gezegd, ook nogal biased zijn.

Benieuwd waar Americawatchers zoal Steven De Foer en Björn Soenens, die overigens de tijd van hun leven meemaken, hun mosterd halen.

Andrew Sullivan gaat weer bloggen

Andrew Sullivan schrijft zijn afscheidscolumn in New York Magazine en kondigt aan dat hij zijn blog The Dish weer opstart. Dit is belangrijk nieuws in opiniërend en intellectueel Amerika.

Sullivan is geboren in Groot-Brittannië maar woont in de VS sinds 1984. Sullivan is een conservatief, maar een redelijk atypische. Hij is rooms-katholiek, was een van de eerste journalisten die uit de kast kwam als homo, ijvert voor het homo-huwelijk, is voor een kordate milieu-aanpak, is een hevig tegenstander van Trump, steunde Obama en zegt in november voor Biden te zullen stemmen.

Tyler Cowen noemde hem in 2015, na zorgvuldige overweging, de meest invloedrijke publieke intellectueel van de jongste twintig jaar in de VS.

Sullivan vertrekt (moet vertrekken) bij New York Magazine omdat hij er zich als opiniërend conservatief niet langer gewenst voelt.

What has happened, I think, is relatively simple: A critical mass of the staff and management at New York Magazine and Vox Media no longer want to associate with me, and, in a time of ever tightening budgets, I’m a luxury item they don’t want to afford. And that’s entirely their prerogative. They seem to believe, and this is increasingly the orthodoxy in mainstream media, that any writer not actively committed to critical theory in questions of race, gender, sexual orientation, and gender identity is actively, physically harming co-workers merely by existing in the same virtual space. Actually attacking, and even mocking, critical theory’s ideas and methods, as I have done continually in this space, is therefore out of sync with the values of Vox Media. That, to the best of my understanding, is why I’m out of here.

Zijn beslissing om zijn destijds heel populare blog The Dish (toen: The Daily Dish) weer op te starten is opmerkelijk. Sullivan belijdt daarmee zijn geloof in blogs als een eigen medium, die in deze woelige en soms oppressieve opinietijden een lacune vullen.

In 2008, zeven jaar voor hij wegens oververmoeidheid zijn blog stopzette, publiceerde hij de schitterende belijdenis Why I Blog. Ik heb het stuk zelf aan enkele generaties studenten journalistiek meegegeven als aanbevolen of verplichte literatuur.

In zijn afscheidsstuk in New York magazine schrijft hij nu:

If the mainstream media will not host a diversity of opinion, or puts the “moral clarity” of some self-appointed saints before the goal of objectivity in reporting, if it treats writers as mere avatars for their race and gender or gender identity, rather than as unique individuals whose identity is largely irrelevant, then the nonmainstream needs to pick up the slack.

Since I closed down the Dish, my bloggy website, five years ago, after 15 years of daily blogging, I have not missed the insane work hours that all but broke my health. But here’s what I do truly and deeply miss: writing freely without being in a defensive crouch; airing tough, smart dissent and engaging with readers in a substantive way that avoids Twitter madness; a truly free intellectual space where anything, yes anything, can be debated without personal abuse or questioning of motives; and where readers can force me to change my mind (or not) by sheer logic or personal testimony.

I miss a readership that truly was eclectic — left, liberal, centrist, right, reactionary — and that loved to be challenged by me and by each other. I miss just the sheer fun that used to be a part of being a hack before all these dreadfully earnest, humor-free puritans took over the press.
I’ll still probably piss you off, on a regular basis … And I hope to find readers who are fine with being pissed off — if it prompts them to reevaluate ideas.

Het hele artikel is zeer lezenswaardig, omdat het een van de beste inkijken biedt in het huidige media- en intellectuele klimaat in de VS en, mutatis mutandis, in Europa, België, Vlaanderen.

Hier is de inschrijfknop voor zijn blog. De abonnementsformule staat default op betalend, maar toegang is voorlopig gratis.