Ik heb noch de tijd noch de expertise om alles wat dezer dagen over Corona online wordt gepubliceerd te lezen, laat staan te cureren, laat staan te beoordelen, maar:

• Er wordt zéér veel online gepubliceerd, en zeer snel. Vanuit mijn beperkt zicht vooral in het Engels
• Heel wat van die publicaties lijken mij waardevol. Ik betrouw daar minimaal op mijn eigen oordeel en voor het grootste deel op het oordeel van mensen die wel de tijd en de expertise hebben om het allemaal te volgen
• Een deel van die op het eerste gezicht waardevolle publicaties wordt geschreven door niet-epidemiologen (economisten godbetert, statistici, gewoon slimme mensen die zich in het probleem verdiept hebben). Lees bijvoorbeeld dit heel boeiend relaas van een Amerikaanse softwareontwikkelaar die in Japan woont en die samen met een groep gelijkgestemden erin geslaagd is de Japanse overheid van koers te doen veranderen. Via Tyler Cowen, die een rol gespeeld heeft in de verspreiding van hun informatie. De publication space die dus te overzien en uit te filteren is, is groter dan enkel de goed georganiseerde publication space van louter wetenschappelijke artikels
• De normale gang voor wetenschappelijke publicaties, waar elke publicatie peer-reviewed moet zijn, werkt niet, gezien de nood aan snelheid
• Ik denk dat het enggeestig en onverantwoord is om nu te zeggen “schoenmaker blijf bij je leest”. Alle goede ideeën zijn welkom, ook al betekent dat dat we heel wat ruis en rommel moeten uitfilteren
• Een told you so houding is al even enggeestig en onverantwoord

Enstige vragen: Hoe verloopt de informatiescanning, -filtering en -doorstroming vanuit die internationale gemeenschap naar onze Belgische epidemiologen? Is er een team dat zich daar full time mee bezighoudt? Hoe groot is dat team? Welk soort mensen zit daarin? Hoe slim zijn zij? Welke tools gebruiken zij? Hoe verloopt de filtering en de doorstroming naar mensen die beslissingen moeten nemen? Hoe ontvankelijk zijn onze epidemiologen voor niet-“wetenschappelijke” inzichten of van inzichten die van niet-epidemiologen komen?

Ik zou dit echt heel graag willen weten. Uit interesse voor hoe informatiecuratie georganiseerd wordt in een situatie waarin er extreme informatie overload is en extreme tijdsdruk. En om mij ietwat geruster te voelen dan als ik er fingers crossed op zou betrouwen dat onze epidemiologen het altijd “juist” hebben.

Heel binnenkort, hopelijk nu al, kunnen dezelfde vragen gesteld worden over economische informatie over de re-entry. Mijn inschatting is dat economisten het moeilijker zullen hebben dan epidemiologen om ontvankelijk te zijn voor potentieel waardevolle ideeën die van niet-economisten (wat is dat?) komen.