Reminder voor romantische zielen: Cupido is niet blind. Wat met een beetje oneerbiedige term assortative mating heet – het fenomeen dat partners elkaar kiezen op basis van gelijkheid van kenmerken zoals onderwijsniveau en inkomen – is een belangrijke factor in de toenemende ongelijkheid tussen gezinnen.

Een invloedrijke studie uit 2014, Marry Your Like: Assortative Mating and Income Inequality, vond dat (1) assortative mating in de Verenigde Staten gevoelig gestegen is tussen 1960 en 2005 en (2) dat de gini-coëfficient, een maatstaf van ongelijkheid, in de VS in 2005 fors lager zou liggen (0.34 in plaats van 0.43) mochten huwelijken op willekeurige basis gebeurd zijn in plaats van assortative.

Ongelijkheidsonderzoeker Branko Milanovic verwijst in zijn boek Capitalism, Alone naar een ongepubliceerde studie die vond dat ongeveer een derde van de toename in ongelijkheid in de VS tussen 1967 en 2007 te wijten zou zijn aan assortative mating (p 39).

In Who Forms a Couple with Whom?, een hoofdstuk uit de studie Well-being in Belgium (2020) vonden onderzoekers van onder meer KULeuven en UAntwerpen dat leeftijd, geloof en onderwijsniveau, in die volgorde, de belangrijkste factoren zijn in assortative mating in België.

Recente studies, onder meer ook van de Gentse onderzoekers Brecht Neyt, Stijn Baert en Sarah Vandenbulcke lijken te suggereren dat assortative mating minder uitgesproken is bij online dating.